Formy procesów komunikowania:

• mogą być asymetryczne - gdy aktywny przedmiot komunikowania uruchamia bodziec adresowy do biernego raczej obiektu komunikowania, który na ów bodziec reaguje

• ma charakter indywidualny, jest wydarzeniem w istocie angażującym pojedyncze osoby i one powinny być przedmiotem badań

• komunikowanie jest intencjonalne - nadawca inicjuje akt komunikowania w sposób umyślny, z reguły mając na uwadze jakiś cek nadawca stara się spowodować określony skutek

• ma charakter epizodyczny, poszczególne epizody mają swój określony początek i koniec oraz wywołują pewne dające się każdorazowo wyodrębnić, wzajemne niezależne skutki

• komunikacja interpersonalna pośrednia: rozmowy telefoniczne, korespondencja listowa, poczta elektroniczna, radiotelefony, kasety i CD

• komunikacja interpersonalna pozorowana za pomocą mediów: interakcje paraspołeczne, telefony uczestników w programie

• komunikacja między człowiekiem a komputerem: komputer w roli uczestnika komunikowania

• „unikomunikacja": w nawiązaniu interakcji międzyludzkiej korzystnie z takich przedmiotów, jak koszulki trykotowe z różnymi napisami, nalepki z hasłami