Elementy procesu komunikowania:

1. kontekst - warunki, w jakich odbywa się proces komunikowania. Można mówić o aspektach kontekstu: fizyczny - wyznaczany jest przez otoczenie, zewnętrzną atmosferę; historyczny - dotyczy takiej sytuacji, w której uczestniczy odwołują się do zaistniałych w przeszłości epizodów; psychologiczny - odnosi się do sposobu, w jaki uczestnicy procesu postrzegają się nawzajem; kulturowy - jest systemem wiedzy , która jest udziałem relatywnie szerokiej grupy ludzi, łączy w sobie wierzenia, wartości, symbole i zachowania uznawane przez tą zbiorowość.

2. uczestnicy - odgrywają rolę nadawców i odbiorców. W procesach sformalizowanych role te są jednoznacznie określone i niewymienialne. Każdy uczestnik jest produktem swojego indywidualnego doświadczenia, uczuć , idei i nastrojów. Z tego powodu komunikat wysyłany i odbierany nie może mieć takiego samego znaczenia. Jednostka ma zawsze określony stosunek do pozostałych członków procesu co wpływa na percepcję myśli i uczuć komunikowanych.

3. komunikat - inaczej przekaz - jest kompleksową struktura, na którą składają się znaczenia (czyste uczucia i idee, istniejące w ludzkich umysłach, przekładane są na znaczenia, które muszą być dzielone z pozostałymi uczestnikami procesu), symbole (są to słowa, dźwięki, działania, dzięki którym znaczenie jest oznajmiane innym jednostką), kodowanie i dekodowanie (proces transformowania idei i uczuć w symbole i ich organizacja to kodowanie. Zaś transformowanie zakodowanego przekazu w idee i uczucia to dekodowanie), forma i organizacja (związana jest z kompleksową struktura komunikatu. Znaczenia wymagają nadanie im odpowiedniej formy i zorganizowania).

4. kanał - droga przekazu za pomocą których przekaz pokonuje drogę od nadawcy do odbiorcy. W komunikowaniu bezpośrednim mogą używać wszystkich pięciu kanałów sensorycznych, zaś w pośrednim tylko dwóch.

5. szumy - to źródło zakłóceń. Mogą one mieć charakter wewnętrzny (uczucia i predyspozycje psychiczne uczestników procesu) i zewnętrzny (wiąże się z otoczeniem zewnętrznym procesu, jak temperatura otoczenia, hałas) oraz semantyczny (jest konsekwencja zamierzonego lub niezamierzonego złego użycia przez nadawcę znaczenia, które blokuje jego precyzyjne odkodowanie przez odbiorcę).

6. sprzężenie zwrotne - reakcja odbiorcy na komunikat po jego odkodowaniu. Powoduje, że proces komunikowania ma charakter transakcyjny. W komunikowaniu bezpośrednim występuje sprzęzenie natychmiastowe, natomiast w pośrednim opóźnione.